Salut! Je Suis Valerien Alexandre Ismael

“Biraz zaman verin. Beşiktaş hep bu tempoda oynayacak”

“Montero bana lazım. Geriden oyun kurabiliyor. Ve bu bizim için önemli”

“Töre, Topal ve Oğuzhan’ın kadroda olmayışı benim kararım” dedi daha ülkeye 10 gün önce gelmiş İsmael hoca…

Koşmayanı takıma almam demenin en net haliydi belki bu söylemi. Taktik, teknik bir yana dursun, en önemlisi söylem ve eylemleri birbirini tutan bir hocası var artık Beşiktaş’ın.

Açıkçası maçtan önce yaşanan ya da yaşatılmaya çalışılan hava, akşam oynanacak 90 dakika neticesinde futbol adına pek de ümit vadetmiyordu. Ancak daha 10 gün önce ekibin başına geçen İsmael hoca, “Bu takım ısıracak, bu takım savaşacak ve en önemlisi bu takım mücadele edecek dedirten cinsten bir oyun ortaya koydu. En büyük endişem, hedefsiz BIRAKILMIŞ bir Beşiktaş’ın, maç sonunda televizyonlar ve sosyal medyada hocası üzerinden yerden yere vurulma olasılığıydı. Hani maç sonu Valerien İsmael’den övgü dolu sözlerle bahsedenler var ya, olası bir kötü oyun ve mağlubiyette, “Kim abi İsmael?” diyeceklerdi gözlerinizin içine baka, baka… Sinir olacak, evde duramayacak, elinize telefonunuzu alıp sosyal medyadan ağır ithamlarda bulunacaktınız. Sonrası malum. Yeni düzenin en trend para kazanma yöntemi… Düşmeyin bu tuzağa. Vermeyin çoluğunuzun, çocuğunuzun rızkını bu adamlar. Neyse, sözün özü, hoca takımına oynattığı oyunla, bir çok safsatanın da önüne geçmiş oldu aslında.

Peki size ne söylediler?

“Trabzon gününde değildi.”
“Abdullah hoca özellikle ilk devre oyuna konsantre değildi”
“Trabzon takım olarak maça tutuk başladı”

Bu klişelere devam ettiler. Hayır efendiler! Gelin ben size anlatayım işin aslı nasıl oldu?

Beşiktaş maça baskılı başladı. Özellikle gelişinde en çok da benim eleştirdiğim Wellinton, zaman zaman 6 numara gibi oynadı. Vida ve Montero maçın uzun bir süresi stoper hattını orta alanda kurdu. Rosier ve Rıdvan, ligin en yaratıcı kanat oyuncularını önce durdurdu, sonra demoralize etti. Öyle ki, N’Wakame 45 dakika sahada kaldı ancak vasatın altındaydı. Visca, oyunda kaldığı süre zarfında vasatı 1 tık dahi aşamadı. Özellikle rakip ceza yayına delici sprintler atan Ömür, bu maç o deparların hiçbirini atamadı. Josef merkezi kapattı, Bakasetas dün akşam buzukisi elinde, orta sahada vasıfsız bir şekilde dolaştı. Kısacası, ligin açık ara lideri tüm bu parametreler neticesinde;

– Kaleyi bulan ilk şutunu 56.dakikada çekebildi.
– Golü, Ersin’in anlık hatasıyla buldu.
– Her 59 saniyede bir top kaybetti.
– Her 32 dakikada 1 korner kullanabildi.

Maç boyunca benim gördüklerimi siz görmediniz mi? Bittabi gördünüz. Neden yazamadınız ya da söyleyemediniz peki? Çünkü siz, STATÜKOCUSUNUZ. O sebeple bir kaçınız hariç, hiçbiriniz yüksek sesle diyemezsiniz “Beşiktaş harika oynadı ve bu doğru oyun neticesinde Trabzonspor istediği oyunu oynayamadı.”

Maç ile alakalı bir diğer önemli husus ise, sezon başından bugüne kadar futbolu az çok bilen, dünya futbolunu biraz takip eden kimselerce ısrarla söylenen Alex’in sol kanatta oynama mevzusunu hemen çözmesi oldu hocanın. Kariyerinde 80 gole direkt etki ettiği ve en fazla verim alındığı 2 pozisyondan birisinde oynadı dün Alex Teixeira. Hiç olmadığı kadar koştu, efektif olmaya çalıştı. Visca’nın bindirememesinin en önemli nedenlerinden biriydi tüm kanat organizasyonlarında. Demek ki neymiş, bakmak ile görmek arasında ince bir ezber nüansı varmış. Futbol, ezberlerden ibaret değilmiş.

Tüm bunların bize verdiği mesaj aslında şu; Hoca, sezon başından bu yana doğru düzgün idman yapmamış, öyle ya da böyle sezon başı kampı yememiş, kendi sistemine uymayan bir oyuncu grubunu dahi 10 günde bu hale getirdiyse, 1 sezon başı kampı sonrasında ve sisteme uygun bir oyuncu grubu ile bize bambaşka bir seviye izletebilir.

Peki bu şampiyonluk için yeter mi? Hayır… Ülkede, şampiyonlar saha içinde belirlenmediği müddetçe yetmez. Yetmeyecek de… Neden mi? Zeman’ın da dediği gibi “Futbol artık bir oyun değil, endüstri.”

Şafak MALATYA / GundemBesiktas.com